En dan is het al weer de laatste dag van 2015.
Ook bij ons vloog het jaar voorbij.
Hoogtepunten waren onze geslaagde vakantie naar Zweden, het afstuderen van Lars en mijn wandelingetjes buiten op straat. Ook het feit dat dit jaar qua gezondheid goed is verlopen en dat zonder ziekenhuisopname wil ik niet onvermeld laten.
De laatste weken hebben we wel een paar trouwe apparaten moeten vervangen door nieuwe, omdat ze het niet meer deden.
Het is wel duidelijk dat links de nieuwe mixer en wasmachine staan en rechts onze oude trouwe apparaten.
Achteraf een wonder dat de mixer met een vermogen van slechts 200 W zoveel brooddeeg heeft helpen kneden. Ik snap nu waarom hij altijd zo warm werd, maar heeft het toch zo'n 20 jaar gedaan!
Ik vond het wel toepasselijk om hier een 'Oud en Nieuw' foto van te maken.
Voor Kerst was ik heel druk om voor degenen die heel dichtbij ons staan kleine 'geluk'sokjes voor in de kerstboom te breien, maar vond ook tijd om de tweede Tomte af te maken en de eerste sok van een nieuw paar voor onze zoon.
Ook de krentenbroodjes met kaneel en suiker die ik traditioneel bak voor kerst zijn gelukt en gedeeld.
Samen met Rob voor een groot deel van onze familie de Kroese Duivenkaters in Purmerend opgehaald en naar mijn ouders in Soest gebracht. Daarvandaan vinden ze dan hun weg naar mijn zus, broer en kleinkinderen.
Dit laatste blog van 2015 wil ik ook gebruiken om jullie een mooie avond toe te wensen en een nieuw jaar vol met momenten om van te genieten. Maak er wat van!
Vorige week zondag bezochten wij de Zweedse kerstmarkt in Groningen.
Leuk om alvast in de stemming te komen en ook een paar bijzondere cadeautjes voor onder de boom gevonden.
Het was een gezellige, maar kleine kerstmarkt. Voor mijn gevoel wel wat te weinig kraampjes met originele Zweedse producten, maar het had wel sfeer.
Wat ik ook jammer vond was, dat het winkelend publiek totaal geen rekening hield met mij in een rolstoel en ik me er af en toe werkelijk tussendoor moest wurmen om een kraam te kunnen bekijken.
Maar dat doe ik dan wel!
Deze week was ik druk bezig met het afmaken van de
kerstkaarten.
Op de meeste kaarten schrijf ik nog even iets
persoonlijks en bij een paar voeg ik er ook
nog een klein cadeautje bij.
Dit jaar waren dat mini kerst(geluk)sokjes en
1x een gehaakt geluks(baby)poppetje in een
gebreid slaapzakje.
Hiernaast zien jullie er een paar.
Linksonder het laatst gebreide sokje op de eerste sok van een paar dat ik voor Lars brei.
Deze foto heb ik gemaakt om het verschil in grootte te laten zien.
Op de handwerkbeurs in Nieuwegein kocht ik ook een paar kleine borduurpakketjes.
Rechtsonder is de eerste die ik deze week tussen de bedrijven door heb geborduurd.
Ik maak er denk ik een klein, beetje opgevuld kussentje achter en een lintje eraan, dan
hebben we er een leuke versiering voor de winter bij.
Samen met Rob de kerstboom neergezet en versierd. Overal lichtjes en kaarsen in huis,
heerlijk!
Vandaag 4 kleine krentenbroden gevuld met kaneel en suiker en een meergranenbrood
gebakken. Ook al weer klaar voor kerst en het ruikt zo lekker.
Langzaamaan komt het feest steeds dichterbij.
Het is gelukt, de pimpelmees is helemaal af en vliegt niet uit!
Ik blijf het niet leuk vinden om te maken, maar als het
vogeltje klaar is, is het wel een schatje.
Op de achtergrond een theelicht huisje dat wij van een
van de buren cadeau kregen.
Het was een week van verrassingen die wij ontvingen.
Maandag begon het: eerst een goede uitslag van de
eerder gemaakte MRI met de opmerking dat over een
paar jaar de magische grens van 10-jaar is bereikt en
als de MRI dan nog steeds geen veranderingen laat
zien, dan laat het AVL de controles los!
Toen we thuiskwamen stond bij de voordeur een schattige Tomte op ons te wachten.
Hoe kwam hij daar?
Na een speurtocht via telefoon en Facebook bleek ook hier
een van onze buren verantwoordelijk voor te zijn.
Wat wonen er toch aardige mensen in Waterland!
Alle kerstkaarten zijn geschreven, ongeveer 120 stuks.
De meesten zijn op de post, maar er wachten nog een aantal op het kleinigheidje dat ik jaarlijks bijvoeg.
Uiteraard maak ik deze zelf en dat moet dus naast alles wat ik me voornam af te krijgen dit jaar...
Ook daarvan al 6 af, maar ik denk dat er nog zo'n 9 gebreid moeten worden, nog even aan de slag dus. Waarom begin ik er dan ook niet eerder aan? Er is altijd wel iets dat voorrang heeft en de beste ideeën krijg ik meestal op het laatste moment.
Om aan mijn winterjas te beginnen moet ik eerst rust in mijn hoofd hebben en dat lukt pas als alles waar ik mezelf een deadline voor heb gesteld af is. Wordt waarschijnlijk januari, maar dan kan ik er ook een tijd voor uittrekken om er op mijn gemak aan te werken en uit te denken hoe ik de jas ook rolstoel-handig maak. Het denkproces gaat ondertussen wel door hoor.
Zoals jullie zien is de eerste Tomte die ik van de handwerkbeurs mee naar huis nam af.
De naam Nils die hij meekreeg vind ik wel passen.
De andere die nog in de maak is vind ik vrouwelijker en die krijg dan ook een meisjesnaam van me.
Ze ligt geknipt, maar er is verder nog niets mee gebeurd.
Ligt deze week dus op me te wachten.
Morgen gaan we naar de Zweedse Kerstmarkt in Groningen, kaartjes al gekocht en uitgeprint.
We weten al jaren dat deze ieder jaar plaatsvindt, maar dachten er vaak pas aan als het al geweest was.
Dit jaar wilde ik graag weer eens naar een kerstmarkt en Rob vond dat we er dan ook een moesten uitzoeken, je begrijpt waar mijn voorkeur naar uitgaat.
Het betekent wel dat de kerstboom nog op zolder ligt, maar we kunnen niet (meer) alles tegelijk.
De komende week dus maar rustig tijd voor maken en voor het eerst sinds jaren samen met Rob de boom optuigen.
Iedereen weer verwend? Of in ieder geval een gezellige avond gehad?
Wij waren met ons tweetjes, voor het eerst sinds jaren en hebben samen genoten van een schaal met lekkers.
Nu weer afscheid nemen van onze Pietjes die de huiskamer hebben opgevrolijkt, tot volgend jaar!
Hierboven de beloofde foto van het zeer roze cadeautje voor ons achternichtje. Gelukkig past de pop alles, poppenmoeder blij, maar ik ook. Heb alles gemaakt op basis van wat maten die onze nicht doorgaf en patroontje voor de trui en broek uit een heel oud handwerkblad.
Nu op naar Kerst.
Eerste kaarten zijn al geschreven en de deur uit, nog ongeveer 80 te gaan (my guilty pleasure).
De eerste Tomte begint vorm te krijgen, alleen nog zijn baard en neus maken.
Bij de beschrijving staat dat je sommige onderdelen moet lijmen, maar dat doe ik dus niet. Alles is vast te naaien, dus waarom een lijmpistool gebruiken?
Voor insiders: dit wordt toch het jaar van de pimpelmees!
Voor de rest leg ik het even uit: een paar jaar geleden kreeg ik van mijn zus een boek met brei- en haakpatronen voor vogels, insecten, bloemen, blaadjes en paddestoelen.
Het eerste patroon in dit boek is een pimpelmees, heel schattig en meteen verliefd. Ik heb deze als bedankje voor mijn zus gemaakt en daarna nog drie keer, maar steeds cadeau gedaan. Zo leuk als ze er uitzien, zo lastig zijn ze om te maken. Voor mezelf stelde ik het steeds uit, er kwamen altijd andere projecten die voorrang kregen.
Een goed voornemen voor 2014 was dat ik er toch een voor ons zou maken... Niet gelukt, maar niet getreurd, weer een heel jaar voor me. Ook dit jaar schiet al op, dit vond ik toch te gek worden dus van de week ben ik begonnen en nu nog een vleugel breien, in elkaar zetten en dan de pootjes maken.
Als alles volgens plan verloopt komen de Tomte en de pimpelmees deze week af en kan ik ze volgende keer laten zien.
Deze week was onze agenda weer aardig gevuld. Wel allemaal leuke uitjes, maar ook die kosten energie.
Ik dacht het rustig ingepland te hebben zodat ik mijn energievaatje weer een beetje kon aanvullen, maar dan win je een toegangskaartje voor de Handwerk en Quiltdagen in Nieuwegein + een lapje stof dat ik bij Marina's Quiltcorner mocht uitzoeken.
Dit laat je natuurlijk niet aan je neus voorbijgaan. Rob was zo lief om vrijdag voor taxichauffeur te spelen en ik heb een paar gezellige uurtjes op deze beurs doorgebracht.
Op Facebook had ik al laten zien dat dit niet met gesloten beurs ging ;)
Ik kwam met aardig wat tasjes en zakjes thuis.
Hieronder zien jullie nu ook de inhoud hiervan.
Het lapje in herfstkleuren met vosjes, uilen en herten was mijn gewonnen prijs.
Weer 2 bollen sokkenwol, 2 bolletjes gekleurde katoen, 5 kleine strengetjes handgekleurde wol, 4 borduurpakketjes, een pakketje om (volgend jaar) van vilt een Piet te maken, 2 x lint met Merry Christmas en achteraan staat een pakket waar ik ook heel blij mee ben: de ontwerpster noemt het twee Kerstkabouters, maar het zijn eigenlijk "Zweedse Tomte's".
Dit is een kabouter die over de hoeve (het huis) waakt en weinig van de bewoners vraagt, behalve met Kerst een kom pap met boter en respect. Ik kreeg een Tomte van de buren toen ik in december 2009 in het AVL werd opgenomen. Hij zat daar in mijn vensterbank terwijl het bijna twee maanden sneeuwde, een fleurig rood manneke in een wit/grijze periode. Daarna kreeg hij een plekje bovenop onze eland, naast mijn bed in de woonkamer.
De laatste jaren heb ik er al een paar onder onze kerstboom gelegd en cadeau gedaan, zodat er al weer een aantal huizen bewoond worden door een Tomte.
Ik vind het ontzettend leuk om er nu zelf twee te kunnen maken en die dan straks in mijn antieke Zweedse kast neer te kunnen zetten.
Maar nu is het nog niet zover.
Het pakketje dat ik voor ons achternichtje maakte houden jullie nog steeds tegoed, ze heeft het inmiddels wel uitgepakt en was er heel blij mee, maar ik heb hier al wat foto's geplaatst.
Waarschijnlijk komt dat volgende week, evenals mijn bruine Pietje.
Op onze kleine tafel staan nu twee Pietjes met verschillende huidskleur gezellig naast elkaar.
Deze week nog lekker genieten van gevulde speculaas, marsepein en pepernoten en daarna op naar Kerst!
Even nadat ik mijn vorige bericht deelde begon de aanslag in Parijs.
Ik word er stil en verdrietig van als een paar mensen zoveel verdriet veroorzaken.
Tevens denk je wat doen mijn blog en handwerkjes er toe, maar dat slaat ook al snel om.
Natuurlijk doet het er wat toe, mijn handwerkjes worden met zoveel liefde gemaakt en ook gegeven! Het zijn misschien kleine druppeltjes op een gloeiende plaat, maar veel druppeltjes vormen samen een plas en hoe groter de plas, des te groter de kans een brand te blussen.
Dus gewoon doorgaan met het binnen je eigen bereik je best doen en aardig zijn voor de mensen in je eigen omgeving.
Daarom toch weer achter de laptop gaan zitten om wat foto's te delen in Sinterklaassfeer.
In 2011 of 2012 haakte ik Sinterklaas, het paard Amerigo en twee (bruine) Pietjes uit het boekje "Gelukspoppetjes haken" van Annemarie Arts. Dit was voor de Zwarte Pieten discussie losbarstte.
Ze hingen gemoedelijk aan de knoppen van onze grenen buffetkast.
Vorig jaar haakte ik er twee blanke Pietjes met roetvegen op hun snoetjes bij en maakte ik de hanger met cadeautjes, Sinterklaas, Amerigo en vier Pietjes en verhuisde het hele stel naar het raam naast de voordeur. De foto heb ik gemaakt met een witte deur als achtergrond, omdat ze zo beter te zien zijn.
Gisteren was mijn energiepeil, na een inspannende week, beneden nul gedaald en heb ik de dag grotendeels liggend doorgebracht. Maar helemaal niks doen is niet mijn ding, dus lekker liggen haken. Christel Krukkert bedacht een patroon voor een Piet en die vond ik leuk voor op de kleine tafel. Ben begonnen met een blanke Piet, uiteraard wel met donkere vegen, en wil er deze week ook een bruine bij haken, zodat ze straks hand in hand op ons tafeltje kunnen staan.
Dit is 'haar' dan. De witte kanten randjes aan de onderkant van de mouwen heb ikzelf bedacht en ik vind het een vrouwelijk Pietje geworden.
Van de week ook druk bezig geweest met het cadeautje voor mijn achternichtje, maar dat laat ik pas zien als ze het heeft gekregen. Dit houden jullie nog van mij tegoed.
Ook staan en weer sokken op de pennen, grote en mini maten, heerlijk om 's avonds zonder nadenken bij de tv aan te werken.
Stilliggen is echt niks voor mij.
Dit was het weer voor deze keer.
Hier is de foto van mijn moeders sokken, de babyslofjes en tashanger.
Ik heb gekozen voor EveLief Handmade tijdens het haken van de spinnetjes die ik met Sint Maarten uitdeelde. Het kwam ineens in mij op en vond het goed passen bij mijn naam, mijn stopwoordje even, de liefde waarmee ik de cadeautjes maak en het staat ook voor dierbaar. Als je een tijdje met iets bezig bent, iets uit een knotje of een lapje laat ontstaan, dan wordt het je vanzelf dierbaar alsook degenen voor wie ik iets maak (op verzoek of om cadeau aan te geven) mij dierbaar zijn.
Handwerken doe ik al vanaf dat ik een jaar of vier was. Borduren en haken leerde ik op de kleuterschool bij de nonnen, breien van mijn moeder en Grote Oma (mijn moeders moeder) en naaien van mijn moeder. Na deze basis heb ik de rest zelf aangeleerd door het vaak te doen.
Toen ik noodgedwongen na een lange periode van ziekte en revalidatie veel meer tijd had, attendeerde mijn zus mij een paar jaar geleden op de mogelijkheid om ook liggend mijn hobby weer op te pakken. De eerste gehaakte knuffeldieren deed ik allemaal cadeau en kreeg daar leuke reacties op. Nu ben ik zover dat ook ik ervan overtuigd ben dat wat ik maak mooi en van prima kwaliteit is. Dat gecombineerd met het feit dat ik schrijven ook erg leuk vind heeft ertoe geleid dat ik geleidelijk begon te denken om een eigen blog te gaan maken over mijn handwerk.
Vandaag de grote stap gezet om een blog te maken over alle grote en kleine dingen die via mijn handen ontstaan.
Ik werd over de streep getrokken door het met de post binnenkomen van mijn nieuwe labels.
De eerste heb ik meteen aan de sokken bevestigd, die ik voor mijn moeder heb gebreid en morgen door mijn man worden afgegeven.
De volgende twee labels kon ik vastmaken aan twee kraamcadeautjes die ik op verzoek van mijn zus maakte, ook deze gaan morgen de deur uit.
Ik heb hier wel foto's van, maar die staan op mijn telefoon en ik moet nog even ontdekken hoe ik dat bij dit blog krijg. Die houden jullie dus nog tegoed.
Voor iedereen die mij en mijn freubels nog niet kennen, ik haak, brei en naai met veel liefde knuffels, sleutel/tashangers, babyslofjes en sokken van babyformaat t/m maat 46.
Momenteel ben ik ook bezig met een slaapzak en truitje voor de pop van mijn achternichtje dat binnenkort jarig is.
Veel doe ik cadeau, maar ik maak ook dingen op verzoek. Daarvoor vraag ik een schappelijke prijs gebaseerd op het gebruikte materiaal en als het kan een extraatje. Dat extraatje en een deel van de kostprijs doneer ik aan de Stichting Babyspullen zodat zij moeders die het goed kunnen gebruiken van een startpakket kunnen voorzien. Voor meer informatie verwijs ik naar hun website.
Voor vandaag is het wel weer even genoeg, ik ben de rolstoel zat en ga lekker liggen.
Tot de volgende keer!
