Mijn derde "hut"-koffertje 28 augustus 2018

Eindelijk kan ik jullie kennis laten maken met de ondeugende tweeling: Emma en Casper. In december 2017 kreeg ik het verzoek om een koffertje te maken als kraamcadeautje en dan met poesjes.
Allereerst begonnen met een patroontje te bedenken voor de poesjes. Mijn eerste werd te groot, dus overgestapt op heel dun garen en gehaakt met haaknaald 1.0 mm.
                                 

Het leek mij leuk om in dit koffertje een slaapzoldertje te maken. Sneed uit passe-partoutkarton een etage en hing dit op met lint dat ik kocht bij de Brocante Dames. 
Daarna kon ik beginnen met het bekleden van de buitenkant. Ik wilde de kleuren niet te zoet maken omdat het mij niet bekend was of het een jongetje of meisje zou worden. Bij 't Pandje vond ik een leuk lapje dat goed combineerde met blauwe en rode stof die ik nog op voorraad had.

Na de buitenkant heb ik de kant van het zoldertje inclusief het vloertje/plafond beplakt met papier in verschillende motiefjes.
De openslaande klep van het koffertje met stof bekleed, zodat het soepel open en dicht gaat zonder te scheuren.

Tevens een touwladdertje gemaakt van een tak uit de tuin en breder lint ook van de Brocante Dames.
Het raampje knipte ik uit een kalender.

Van mijn ouders kreeg ik het boekje Haak je eigen kabouterhuis van Christel Krukkert. Met haaknaald 2.0 mm heb ik haar patroon van het kacheltje, de mandjes, het servies en het (aangepaste) tafeltje gehaakt. 

Het stoeltje, poef, kussentjes, matrasjes en slaapzakken komen uit mijn eigen fantasie voort en zijn gedeeltelijk met de hand en met de naaimachine genaaid.

Waarschijnlijk uit mijn letterbak had ik nog een houten vliegtuigje waar de poesjes mee kunnen spelen. Ook nog een rode bal voor ze gehaakt en toen vond ik het af.
Op 26 februari kaartje erbij geschreven en ruim op tijd voor de verwachtte bevallingsdatum in april 2018 klaar. 
Helaas waren er omstandigheden waardoor het koffertje later bij het gezond geboren jongetje en zijn ouders terecht kwam. Inmiddels is het cadeau gedaan zodat ik dit blog over "mijn kindje" kan publiceren. Het bedenken en maken van zo'n koffertje is best arbeidsintensief, met deze ben ik twee maanden bezig geweest. Het maakt dat je jezelf wel heel verbonden voelt met dit project.

Ondertussen heel rustig bezig met het volgende koffertje. Het kacheltje is zo leuk dat ik het hier nog een keer bij gehaakt heb. Verder verklap ik niet teveel, je weet nooit wie er mee leest. Het zou zo maar degene kunnen zijn voor wie het bedoeld is. Op het blog hierover zullen jullie helaas weer een aantal maanden moeten wachten.
Tussendoor komen diverse andere projecten klaar, waar ik dan weer wat over kwijt kan. Helemaal stil wordt het dus niet ;)