Een nieuw jaar, nieuwe projecten. 16 januari 2022

 Nieuw jaar met nieuwe projecten en ideeën. Nadat in december mijn hele voorraad  (6) popjes verhuisden naar nieuwe poppenmama's maakte ik Katootje. Weer naar eigen ontwerp maar nu met het poppenhaar van CuteDutch. Ik ben geen voorstander van haar plakken dus heb elke krul door een lusje op het hoofdje gehaald en met een dubbele knoop vastgemaakt. Daarna de krullen in elkaar gekneed zodat het kapsel goed vast blijft zitten. Leuk effect maar eenmalig. Heb op YouTube manieren gezien om garen te krullen. Ook veel werk maar het proberen waard. Net van de haaknaald werd Katootje al verkocht.

De trui op deze foto is een project waar ik tussen alle andere dingen door aan wil werken. 

Iedere dag een stukje.

Natuurlijk wel: ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.

Inbreien van een patroon is geen probleem, maar een trui top-down breien heb ik nooit eerder gedaan evenals met rondbreinaalden breien. Alle materialen kreeg ik alvast van Rob voor mijn komende verjaardag.

Terwijl het eerste poppenbeentje inmiddels gehaakt is, ga ik nu eerst voor onszelf met vilt aan de gang.

Het is een patroon van atelier Pippilotta waar ik een aantal van deze lapjes wolvilt voor wil gebruiken. Als ik nu begin is het vast vóór Sint Maarten 2022 klaar. Ik wil het namelijk al jaren maken.

Deze laatste foto's zijn de nieuwe bolletjes katoen voor bij de voorraad om popjes te kunnen haken en het materiaal voor de trui. 

Nu nog een doos vol garen en hopelijk eind van het jaar een nieuwe trui. De tijd zal het leren en laten zien wat er uit deze bolletjes tevoorschijn komt.

Emil gaat verhuizen 20 augustus2021 (eigen ontworpen popjes)

 En nu denken jullie wie is Emil?

Vorig jaar haakte ik voor een creatieve buurvrouw een popje die zij kon gebruiken voor het maken van voorbeeldfoto's van poppen-reismandjes en -bedjes.

Het is een schattig popje, Chloe van La Crocheteria.

Als voorbeeld voor de foto's voldoet dit prima, maar om mee te spelen gingen mijn gedachten uit naar een aankleedpopje.

Op dat moment voldeden de bestaande patronen niet aan wat in mijn hoofd zat, dus zelf aan de slag gegaan.

Het werd popje Evy die op 2 maart 2020 op mijn Facebookpagina het licht zag.

Naast het jurkje en de schoentjes die gehaakt zijn, pakte ik voor Evy ook de breinaalden erbij en maakte een jasje met muts.

Mijn gezinsleden vonden haar daarmee een beetje Scandinasch popje lijken. Dat is voor mij alleen maar een compliment met de liefde voor met name Zweden.

De zomer die daarop volgde was ik druk met 2 omslagdoeken en een aantal kleine borduurwerkjes voor in de letterbak.

In augustus werd het tijd voor een vriendje voor Evy.

Emil haakte sneller omdat ik al een voorbeeld had en dus niet meer uit hoefde te halen zodra iets me niet beviel.

Evenals Evy haakte ik Emil zijn sokjes en ondergoed aan het lijfje vast, voor de tuinbroek die ik daaroverheen wilde moest ik wel zelf een patroon maken.

Dat was wel weer een kwestie van  iedere keer passen en meten.

En hier toont Evy vol trots haar vriendje Emil met tuinbroek en stoere sneakers. Hij kreeg ook een lekkere kop met haar gehaakt van pluizig garen waarbij je de haren zoveel mogelijk aan de buitenkant moet zien te krijgen. Hij heeft een groot aaibaarheidsgehalte met zijn pluizenbolletje.

Ik breide ook nog een witte trui en een muts met sjaal voor de koude wintermaanden voor dit jochie.

Samen hebben ze een hele tijd in mijn Zweedse kast mogen wonen totdat ik meer vraag naar popjes kreeg.

De aanvragen voor deze popjes kwamen via de eerdergenoemde buurvrouw binnen. Diegenen hadden popje Chloe als voorbeeld gezien, dus vond ik ook dat ik de popjes naar dat patroon moest uitvoeren en uiteraard in de kleuren zie werden aangevraagd.

Bij de tweede, hiernaast in het roze jurkje, was ik wel zo vrij om er losse schoentjes bij de maken.

Het werd hoog tijd om een basispatroon te maken dat leek op dit popje, maar wel met losse jurkjes/broekjes.

En zo ontstonden de popjes Kaja en Kaj, vernoemd naar het achterneefje dat tijdens het ontwerpen geboren werd.Naast haar in verschillende kleuren en met knotjes of staartjes, kan ook op huidskleur worden uitgezocht. Deze drie zijn momenteel op voorraad maar heb je andere wensen, laat het weten en ik zal kijken of ik er zoveel mogelijk aan kan voldoen. (Prijs op aanvraag)

Nu nog even terugkomend op de titel van deze blog: Emil verhuist naar een jongetje dat binnenkort grote broer wordt zodat hij  dan zelf ook een kindje te verzorgen heeft.

Emil doet vast zijn best om vriendjes met hem te worden, succes manneke.

Engeltjes haken 4 juli 2021

Hier zien jullie een overzichtje van de engeltjes die ik tot nu toe haakte. De eerste was de grootste gehaakt met Catona en haaknaald 2 mm. Deze viel voor mij te groot uit, maar met kerst misschien wel leuk in de krans bij de voordeur.

De andere engeltjes maakte ik met Scheepjes Maxi en haaknaald 1,5 mm en dat is een leuk formaat om cadeau te doen en ook goed met een kaartje via de post te versturen.

De engeltjes haakte ik met behulp van YouTube filmpjes van 'vraag het Suus' en 'maak het met Miranda'. Deze filmpjes vond ik via de Google zoekopdracht: engeltje haken in een uur.

Dat wil niet zeggen dat ik ze binnen een uur af had. Maar je kunt tijdens de filmpjes op pauze drukken en weer verder gaan als je bij bent met haken. Snel is leuk maar het is geen wedstrijd en ik vind het ook fijn om van het haakproces zelf te genieten. Het is geen aangenomen werk zou mijn moeder gezegd hebben.

Bij de engeltjes van Miranda haak je ze t/m de vleugeltjes steeds  hetzelfde en daarna kun je uit diverse rokjes kiezen A t/m J en ik hoorde zelfs ook nog iets van een bonusengeltje. Dus keus genoeg.

Op de foto zie je de bovenkant van een engeltje.

 Hier samen met rokje B.

Ik beloofde Suus om het engeltje dat ik te groot vond ook nog een keer met dunner garen te haken. Het resultaat zie je hiernaast. Het zijn leuke engeltjes maar smaken verschillen en mijn voorkeur gaat uit naar die van Miranda. Het is net een kleiner formaat en de meeste rokjes meer kantachtig. Maar laat je daardoor niet beïnvloeden. 

Zowel de filmpjes van vraag het Suus als die van maak het met Miranda zijn goed te volgen ook voor beginnende haaksters. De gebruikte steken worden stap voor stap voorgedaan en Miranda haakt (in hoog tempo) de hele toeren mee. 

Het eerste engeltje van Miranda met rokje A heb ik al cadeau gedaan en mag haar werk doen als beschermengeltje. Nu ben ik met rokje D bezig en van plan om de hele serie een keer te haken. Daarna is het leuk om te kunnen kiezen welke je vaker gaat haken b.v. als kerstcadeautje bij een kaart. Iets dat ik jaarlijks bij een aantal mensen doe. Er volgen er dus meer.

Die van Suus komen in de deurkrans en kerstboom.

Dit keer heb ik jullie wel erg lang laten wachten op een blog, ik beloof niks, maar acht het toch wel mogelijk om iets sneller met een volgende blog te komen ;)

Alvast een fijne zomer en eventueel vakantie. Blijf voorzichtig!

Celtic Tiles Wrap 24 mei 2020

Hier ligt de stapel vierkanten die ik tot nu toe heb gehaakt. Het zijn er nu acht en dat betekent dat ik op de helft ben. In totaal bestaat de omslagsjaal uit 16 vierkanten die aan elkaar worden gehaakt.
Het lastigste is om alle vierkanten ongeveer even groot te haken zodat het opspannen niet teveel spanning vraagt om ze gelijk te krijgen. Het was ook een uitdaging om een soort kabel voor het werk te haken wat de Keltische knoop oplevert.

Dit is het patroon. Hier gehaakt met Scheepjes Stonewashed nr 813 Amazonite. Zelf koos ik een tint warmer en sprekender nr 815 Green Agate, het hele pakket van Rob gekregen voor mijn verjaardag.
Het is wel lastig om de kleur goed op een foto te krijgen omdat het in ieder licht weer afwijkt. 

Dat is op deze foto goed te zien. Ik denk dat de foto linksboven en rechtsonder de werkelijke kleur het meest benaderd. Nu verder met de volgende helft voordat ik een ander werk oppak. Nadat ik muis Ruben even tussendoor maakte was het echt zoeken naar de juiste spanning van haken om dezelfde afmeting te krijgen.

Ruim een jaar later... 16 mei 2020

Dit is een detail van de deken die ik aan Sanne cadeau deed op haar verjaardag mei 2019. De deken was nog lang niet klaar maar zij zag er de deken in waar ze als kind ooit van droomde. Ze moest wel zo'n maand of 10 op haar droomdeken wachten maar toen kon ze zich er lekker in wikkelen. Ieder vierkantje herinnert aan een paar sokken en helaas ook aan een jaar met veel pijn en verdriet, maar gelukkig ook aan warmte en verbondenheid. Over de pijn en het verdriet ga ik hier niet uitweiden maar het materiaal van de deken bestaat grotendeels uit resten wol die over waren van sokken die ik meest zelf heb gebreid en met liefde heb weggegeven.

In datzelfde jaar heeft Sanne sokken leren breien en zichzelf met YouTube filmpjes leren haken.

Het is heel fijn om te zien dat zij net zoveel plezier heeft van het handwerken en het inmiddels zelf ook heeft doorgegeven. Juist in een periode waarin je veel thuis bent en niet weg kunt is het heerlijk om iets om handen te hebben.

Intussen heb ik zelf een patroontje voor een aankleedpopje gemaakt en dit keer voor onszelf een muizenfamilie gebreid/gehaakt. Voor de eerste ben ik ook nog van plan om een broertje te maken en voor de muizenfamilie een koffertje om in te wonen.

Ik wil proberen nu toch vaker een stukje te schrijven en de vorderingen van deze plannen met jullie te delen.

Momenteel gaan mijn handwerkuurtjes op in het haken van een van mijn verjaardagscadeau's die ik heb uitgezocht omdat het een Keltische knoop verwerkt in een omslagsjaal en voor mij een nieuwe techniek bevatte. Hiervoor eerst 16 vierkanten haken met Scheepjes Stonewashed garen.

 

Dit is een detail van de knoop, volgende keer zal ik er meer van laten zien.

 

De tijd gaat snel, besteed hem wel 27 maart 2019

Vandaag begin ik met onze lieve grote poes te feliciteren, Bente is inmiddels twee jaar geworden en gedraagt zich als een echte grote zus voor halfjarige Sabreen.

Langzaamaan gaat de winter over in de lente, in de tuin bloeit het eerste wildemanskruid en de hommels zijn blij met onze bloeiende winterheide.






In augustus 2018 deed ik dit dino-koffertje cadeau. De dino heb ik gebreid en het tweedehands koffertje met stof bekleed. Het was mijn vijfde koffertje.

Met nummer zes ben ik al redelijk op weg. Behalve de jongste, heb ik de muisjes gemaakt en aangekleed. Ook een groot deel van het huisraad is klaar.
Deze keer laat ik daar niks van zien, omdat het ook nog een verrassing moet blijven. Tipjes van de sluier zijn met enige regelmaat zichtbaar op mijn Facebookpagina en Instagram. Wordt hier nog vervolgd.

Tussen de koffertjes door blijf ik ook bezig, al krijg ik wel steeds meer last van mijn handen en kan ik minder lang achter elkaar handwerken.'s Avonds liggen naast mijn lijf nu ook meestal mijn handen stil...

Wij proberen om minder plastic te verbruiken. In dat kader heb ik met de bakker geregeld dat wij voortaan ons biologische brood ongesneden in (door mij genaaide) katoenen zakken geleverd krijgen. Tussendoor bak ik ook steeds lekker zelf een brood.
Invriezen doen we nu in dagporties in bakjes en herbruikbare zakjes.

Als ik deze sokken brei heb ik soms het gevoel dat ze nooit klaar komen, tja maat 44-45...
Ondanks dat maak ik ze met liefde voor onze zoon en brei ik in alle sokken boodschapjes mee voor de ontvanger. Deze boodschapjes kunnen gelukswensen zijn, maar ook steuntjes in de rug. Het is maar net wat ik denk dat de ontvanger kan gebruiken.

En hier is Gijs Giraf, gehaakt voor een actie om met behulp van een vast patroon heel veel verschillende van deze giraffen in te zamelen en cadeau te doen aan vluchtelingenkindjes in Griekenland.
Variaties op het patroon mocht je zelf bedenken.
Gijs kreeg van mij horentjes en een stoer blauw broekje met 1 schuine bretel.
Ze gaan bijna aan de grote reis beginnen, het tussenstation in Nederland heeft hij heelhuids bereikt.



Afsluiten doe ik vandaag met een "schilderijtje" dat bij onze opa en oma vroeger in de gang hing:

Het 4e koffertje 19 januari 2019

Doordat wij nogal druk waren met gesprekken en extra onderzoek in het AVL om te kijken of er nog mogelijkheden waren om van mijn nefrodrain af te komen én de komst van ons nieuwe poesje werd het van mijn kant toch wel stil. Mijn handen gingen echter gewoon door hoor.

Maar hier is dan toch het vierde door mij gemaakte koffertje.

Alle koffertjes zijn uniek, maar uiteraard zijn er dingen die zich soms herhalen, omdat ze zo leuk zijn of omdat degene die het bij mij aanvraagt dit graag wil.
Het kacheltje, mandje voor de houtblokken en variatie op het tafeltje komen weer uit het boekje: Haak je eigen kabouterhuis van Christel Krukkert.

Papa en mama muis zijn ook naar een breipatroon van haar hand.
De kleding bedenk ik zelf.
Ook vind ik het leuk om de bewoners van de koffertjes een naam te geven: 
papa werd Axel, mama Anna, broer Björn, zus Bente en babymuis noemde ik Ukkepuk.

In januari 2019 werd er gelukkig een gezond jongetje geboren en kon oma dit koffertje cadeau doen.

Inmiddels gestart met het volgende koffertje, weer op verzoek.
Misschien wel leuk om het proces van het maken van zo'n koffertje een keer stap voor stap aan jullie te laten zien, zijn hier twee foto's van het maken van een nieuwe papa en mama muis.

Op de eerste foto is het lijfje van mama klaar en van papa staat nog op vier breinaaldjes, op de tweede foto zijn ook de hoofdjes gebreid.

Tijdens het breien/haken van de bewoners groeit langzaam in mijn hoofd een idee voor de inrichting van het koffertje. Behalve dat het wel weer muisjes worden, komen hier andere dingen in te staan. Het gaat namelijk naar familie van een eerder koffertje en dan is het leuk als de kinderen met elkaar en hun koffertjes kunnen spelen, maar dat wel duidelijk is wat van wie is.
Iedere dag probeer ik hier wat aan te werken, maar daarnaast staan er altijd sokken op de pennen.

Deze maand een paar voor mijzelf afgemaakt en voor de stichting Babyspullen een paar stoere babysokjes uit een restje sokkengaren.

Nu hoop ik echt dat er wat minder tijd tussen de blogs komt te zitten. 
Jullie hebben koffertje nummer 5 namelijk ook nog tegoed evenals een schattig meisjesvest en wat Earlybirdjes, allemaal van vorig jaar.

Nu sluit ik af met wat foto's van ons nieuwe huisgenootje: Sabreen.