woensdag 27 maart 2019

De tijd gaat snel, besteed hem wel 27 maart 2019


Vandaag begin ik met onze lieve grote poes te feliciteren, Bente is inmiddels twee jaar geworden en gedraagt zich als een echte grote zus voor halfjarige Sabreen.

Langzaamaan gaat de winter over in de lente, in de tuin bloeit het eerste wildemanskruid en de hommels zijn blij met onze bloeiende winterheide.






In augustus 2018 deed ik dit dino-koffertje cadeau. De dino heb ik gebreid en het tweedehands koffertje met stof bekleed. Het was mijn vijfde koffertje.











Met nummer zes ben ik al redelijk op weg. Behalve de jongste, heb ik de muisjes gemaakt en aangekleed. Ook een groot deel van het huisraad is klaar.
Deze keer laat ik daar niks van zien, omdat het ook nog een verrassing moet blijven. Tipjes van de sluier zijn met enige regelmaat zichtbaar op mijn Facebookpagina en Instagram. Wordt hier nog vervolgd.

Tussen de koffertjes door blijf ik ook bezig, al krijg ik wel steeds meer last van mijn handen en kan ik minder lang achter elkaar handwerken.'s Avonds liggen naast mijn lijf nu ook meestal mijn handen stil...

Wij proberen om minder plastic te verbruiken. In dat kader heb ik met de bakker geregeld dat wij voortaan ons biologische brood ongesneden in (door mij genaaide) katoenen zakken geleverd krijgen. Tussendoor bak ik ook steeds lekker zelf een brood.
Invriezen doen we nu in dagporties in bakjes en herbruikbare zakjes.
Als ik deze sokken brei heb ik soms het gevoel dat ze nooit klaar komen, tja maat 44-45...
Ondanks dat maak ik ze met liefde voor onze zoon en brei ik in alle sokken boodschapjes mee voor de ontvanger. Deze boodschapjes kunnen gelukswensen zijn, maar ook steuntjes in de rug. Het is maar net wat ik denk dat de ontvanger kan gebruiken.
En hier is Gijs Giraf, gehaakt voor een actie om met behulp van een vast patroon heel veel verschillende van deze giraffen in te zamelen en cadeau te doen aan vluchtelingenkindjes in Griekenland.
Variaties op het patroon mocht je zelf bedenken.
Gijs kreeg van mij horentjes en een stoer blauw broekje met 1 schuine bretel.
Ze gaan bijna aan de grote reis beginnen, het tussenstation in Nederland heeft hij heelhuids bereikt.



Afsluiten doe ik vandaag met een "schilderijtje" dat bij onze opa en oma vroeger in de gang hing:


zaterdag 19 januari 2019

Het 4e koffertje 19 januari 2019


Doordat wij nogal druk waren met gesprekken en extra onderzoek in het AVL om te kijken of er nog mogelijkheden waren om van mijn nefrodrain af te komen én de komst van ons nieuwe poesje werd het van mijn kant toch wel stil. Mijn handen gingen echter gewoon door hoor.

Maar hier is dan toch het vierde door mij gemaakte koffertje.

Alle koffertjes zijn uniek, maar uiteraard zijn er dingen die zich soms herhalen, omdat ze zo leuk zijn of omdat degene die het bij mij aanvraagt dit graag wil.
Het kacheltje, mandje voor de houtblokken en variatie op het tafeltje komen weer uit het boekje: Haak je eigen kabouterhuis van Christel Krukkert.

Papa en mama muis zijn ook naar een breipatroon van haar hand.
De kleding bedenk ik zelf.
Ook vind ik het leuk om de bewoners van de koffertjes een naam te geven: 
papa werd Axel, mama Anna, broer Björn, zus Bente en babymuis noemde ik Ukkepuk.

In januari 2019 werd er gelukkig een gezond jongetje geboren en kon oma dit koffertje cadeau doen.

Inmiddels gestart met het volgende koffertje, weer op verzoek.
Misschien wel leuk om het proces van het maken van zo'n koffertje een keer stap voor stap aan jullie te laten zien, zijn hier twee foto's van het maken van een nieuwe papa en mama muis.



Op de eerste foto is het lijfje van mama klaar en van papa staat nog op vier breinaaldjes, op de tweede foto zijn ook de hoofdjes gebreid.

Tijdens het breien/haken van de bewoners groeit langzaam in mijn hoofd een idee voor de inrichting van het koffertje. Behalve dat het wel weer muisjes worden, komen hier andere dingen in te staan. Het gaat namelijk naar familie van een eerder koffertje en dan is het leuk als de kinderen met elkaar en hun koffertjes kunnen spelen, maar dat wel duidelijk is wat van wie is.
Iedere dag probeer ik hier wat aan te werken, maar daarnaast staan er altijd sokken op de pennen.

Deze maand een paar voor mijzelf afgemaakt en voor de stichting Babyspullen een paar stoere babysokjes uit een restje sokkengaren.




Nu hoop ik echt dat er wat minder tijd tussen de blogs komt te zitten. 
Jullie hebben koffertje nummer 5 namelijk ook nog tegoed evenals een schattig meisjesvest en wat Earlybirdjes, allemaal van vorig jaar.

Nu sluit ik af met wat foto's van ons nieuwe huisgenootje: Sabreen.