Of de zon nu wel of niet schijnt, iedere dag heeft wel een lichtpuntje, kijk goed dan vind je het wel en desnoods maak je er een!
Borduren is mijn 'zen'-momentje, even geconcentreerd bezig zijn met een klein werkje helemaal voor mijzelf. Deze week mocht het er wel weer van komen om een vakje gevuld te krijgen. De vogelverschrikker afgemaakt en het vakje verder gevuld met melkbussen en een hekje.
Voor het vakje links onder de fiets heb ik al een idee.
Hopelijk lukt het me om daar deze week mee te beginnen.
Er zijn wel al weer drie dagen met afspraken gevuld deze week, dus we gaan het zien of niet...
Voor de foto heb ik het wel verstopt, anders is de verrassing eraf.
Het feit dat ik nog regelmatig cadeautjes mag maken voor nieuwe wereldburgers laat ook zien dat vreugde en verdriet tegenhangers van elkaar zijn, maar ook onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Als we niet worden geboren, dan kunnen we ook niet sterven, maar dan heeft ook niemand ons gekend.
Precies vandaag was de verjaardag van onze naaste buurman, maar het is al weer vijf jaar geleden dat hij dit de laatste keer 'vierde'. Natuurlijk willen we allemaal heel oud worden, maar het is niet voor iedereen weggelegd. Leef op een manier dat, mocht het je gebeuren dat jouw tijd gekomen is, degenen die jou kenden blij zijn dat ze jóu gekend hebben.
Na deze levensbeschouwingen sluiten we deze week af met ons dappere kastanjeboompje.
Kijk goed, dan zie je twee piepkleine zijtakjes met blaadjes groeien, halverwege het stammetje.
Fijne week allemaal, dikke knuffel voor wie het nodig heeft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten