Vandaag begin ik met onze lieve grote poes te feliciteren, Bente is inmiddels twee jaar geworden en gedraagt zich als een echte grote zus voor halfjarige Sabreen.
Langzaamaan gaat de winter over in de lente, in de tuin bloeit het eerste wildemanskruid en de hommels zijn blij met onze bloeiende winterheide.
In augustus 2018 deed ik dit dino-koffertje cadeau. De dino heb ik gebreid en het tweedehands koffertje met stof bekleed. Het was mijn vijfde koffertje.
Met nummer zes ben ik al redelijk op weg. Behalve de jongste, heb ik de muisjes gemaakt en aangekleed. Ook een groot deel van het huisraad is klaar.
Deze keer laat ik daar niks van zien, omdat het ook nog een verrassing moet blijven. Tipjes van de sluier zijn met enige regelmaat zichtbaar op mijn Facebookpagina en Instagram. Wordt hier nog vervolgd.
Tussen de koffertjes door blijf ik ook bezig, al krijg ik wel steeds meer last van mijn handen en kan ik minder lang achter elkaar handwerken.'s Avonds liggen naast mijn lijf nu ook meestal mijn handen stil...
Invriezen doen we nu in dagporties in bakjes en herbruikbare zakjes.
Ondanks dat maak ik ze met liefde voor onze zoon en brei ik in alle sokken boodschapjes mee voor de ontvanger. Deze boodschapjes kunnen gelukswensen zijn, maar ook steuntjes in de rug. Het is maar net wat ik denk dat de ontvanger kan gebruiken.
Variaties op het patroon mocht je zelf bedenken.
Gijs kreeg van mij horentjes en een stoer blauw broekje met 1 schuine bretel.
Ze gaan bijna aan de grote reis beginnen, het tussenstation in Nederland heeft hij heelhuids bereikt.
Afsluiten doe ik vandaag met een "schilderijtje" dat bij onze opa en oma vroeger in de gang hing:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten