Hoogste tijd 20 augustus 2018

Waar blijft de tijd? 
Het is al weer vier maanden geleden dat ik jullie vertelde waar ik mee bezig was.
Dit betekent natuurlijk niet dat mijn handen stil hebben gezeten, wel dat ik iets meer op mijn grenzen let én ook eens iets voor mijzelf heb gemaakt.

Maar zoals de foto laat zien zijn de eerste kastanjes al uit onze boom gevallen terwijl ik mijn vorige blog schreef vóór de hete zomermaanden.

Vaak kost het maken van mijn cadeautjes nogal wat tijd doordat het veel gepriegel is zoals bij de koffertjes, maar in het volgende geval nam het project een jaar in beslag door het geintje waarin ik werd betrokken.
In onze kring werd iemand 60 en diegene uitte vorig jaar de wens dat deze verjaardag een "taartenfeest" moest worden. Zo gezegd werd bedacht om met enige regelmaat gedurende dit levensjaar taartjes te sturen en je raad al wie ze mocht maken.

Deze kaart was het eerste taartje dat het groepje stuurde, het gehaakte taartje wel van mijn hand, maar zou normaal niet van mijn haaknaald gegleden zijn.
Daar was de ontvanger het mee eens ;)

Nu had ik ooit een pakketje voor twee vruchtentaartjes gekregen.
Normaal haak ik met katoen, maar dit was een acryl garen en ook nog dikker dan ik normaal gebruik. Voor dit doel uitermate geschikt, want ook nu weer totaal niet mijn ding.

Op onderstaande foto zien jullie mijn eerste taartjes.



Daarna volgden nog een moorkop en een tompouce (patroon van de Hema).
De foto van de laatste heb ik helaas genomen voordat ik hem zelf verzendklaar maakte.
Hier pronkt hij nog op een mini schoteltje van mijn mooie servies, maar ik heb de tompouce verstuurd op een oud schoteltje met een gepoetst zilveren taartvorkje. Stom genoeg al ingepakt voor ik bedacht om hier een foto van te maken.

Het betrokken groepje moest verstek laten gaan op dit verjaardagsfeestje en de jarige had de taartjes goed in het zicht gezet, want verwachtte nu dat de gulle gever zicht bekend zou maken.
Ondertussen was ik nog druk bezig om een taartkleedje te haken zodat we die samen met een tweedehands schaal cadeau konden doen terwijl we het mysterie onthulden.
Op het feestje van ons 6- jarig neefje waren we er allemaal en konden we de 60 jarige verrassen met het laatste taartcadeau.  Nu kan ik dit jaar afsluiten met een foto van het totale plaatje:

Momenteel ben ik nog met drie cadeau's bezig en wordt binnenkort een vierde cadeau dat al een tijdje klaar ligt weggegeven. Dus nog genoeg onderhanden om over te schrijven.