Duimzuigen: misschien helpt dit ertegen 14 mei 2017

Mijn verjaardagscadeau: de Hygge sjaal is bijna klaar, maar de foto komt later in mijn blog van deze maand.
Hiernaast het laatste projectje dat ik van de week maakte. Mijn nichtje wil haar dochter graag van het duimzuigen afhelpen en vond een foto van een soort vingerpopje maar dan voor op de duim. Met linten wordt deze vastgeknoopt en hopelijk helpt het om het automatisch in de mond stoppen van haar duim te verhelpen. Hondjes zijn haar lievelingsdieren en gelukkig vindt ze deze heel leuk. Natuurlijk kan ik deze op aanvraag ook maken van andere dieren.

En dan nu de Hygge sjaal. Vorige week naar de meet and greet geweest met de ontwerpster bij Hobbykamer De Blauwe Vlinder in Dronten.

Aan een lange tafel kregen we de mogelijkheid om een Deens hartje te haken. Ik heb de eerste helft daar gehaakt en het patroontje meegenomen. Ga thuis wel een keer verder, maar mijn lieve chauffeur liep lekker buiten in de zon te wachten op de terugreis, dus ik wilde niet al te lang blijven.
Heb zo wel een leuke wolwinkel gevonden die niet al te ver uit de buurt is. Je kunt natuurlijk nooit adresjes genoeg hebben. 

Volgende week kunnen we Bente ophalen.
We kijken er echt naar uit om weer een ondeugend klein kitten in huis te hebben.
Waarschijnlijk krijgen we het er druk mee, vandaar dat ik haar nu al in de letterbak heb vastgelegd. Straks worden mijn borduurdraadjes en ander garen onder mijn handen vandaan gehaald ;)




Mocht ook weer twee opkikkers haken. Vind het fijn om iemand hiermee te kunnen steunen, maar weer twee vrouwen die door borstkanker getroffen zijn... Ongelooflijk hoe vaak je dit binnen je kring van familie en vrienden hoort. Kanker is nog steeds een grillige ziekte waarbij je nooit genoeg steun kunt krijgen. Toen ik zelf in het AVL lag kreeg ik met Kerst van de verpleging een beschermengeltje met een belletje en de tekst dat je altijd een beschermengel dicht bij je hebt. Door met het belletje te rinkelen ervaar je hun hulp en vind je kracht. Heb echt menigmaal het belletje gerinkeld en het hielp mij om mijn veerkracht te hervinden en uit het diepste dal van mijn leven te klimmen. Vandaar dat mijn opkikkers een belletje meekrijgen.

Ik kan het niet laten om af te sluiten met een foto van het nestje waaruit wij Bente hebben gekozen. Ze zijn nu natuurlijk een stuk groter, maar niet minder schattig. Van boven naar beneden zie je Bente, haar grote rode broer (Benji) en haar oudere zus (Donut). De namen van broer en zus staan tussen haakjes, heb ik door de telefoon horen noemen, maar weet niet zeker of ze zo goed zijn. Mooi stel hé.

Voor degenen die het vieren nog een fijne moederdag.
Zelf ben ik opgevoed met het niet op één dag moeder/vaderdag vieren, maar iedere keer van elkaar genieten als je elkaar ziet. Elkaar over en weer verwennen met aandacht en/of een aardigheidje zit in ons bloed.
Maar ieder mag het doen op zijn/haar eigen wijze.
Fijne zondag en een mooie maand toegewenst.